ویاہ دا پواڑا۔ تگڑی زنانی اے تے بندا اوہدا ماڑا اے

ویاہ دا پواڑا

قصہ سنو جیہدا ناں ویاہ دا پواڑا اے

تگڑی زنانی اے تے بندا اوہدا ماڑا اے

اوہنے سارے گل مینوں اپنی سنائی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

اڈ گئیاں نیندراں تے ہوش بھلائی اے

اپنے ویاہ دا سناواں بھائیو حال اے

ویاہ میرے نوں ہو گئے پورے پنج سال اے

کجھ دن اتے ہوئے چھبی یا ستائی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

شگناں دے سہرے بنھاں مینوں بڑا چاہ سی

پیئو میرے نے چاواں نال کیتا اے ویاہ سی

لوکیں کہندے ووہٹی، میں تے آکھاں شامت آئی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

میرے ویاہ اتے ہویاں خوشیاں بڑیاں

چلیاں پٹاکیاں دینال پھلجھڑیاں

تھکیا سی دیگاں نوں پکاؤندا بوٹا نائی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

ان پڑھ تے اوہ بی اے پاس اے

منگے انگریزی وچہ پانی دا گلاس اے

چھیتی نال اٹھ اوہنوں ڈوئی میں پھڑائی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

مینوں اوس کیتا ہویا بڑا پریشان اے

روز منگواوے میک اپ دا سامان اے

کاہدا اے ویاہ، ایہہ تے پھائی گال پائی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

ہر ویلے فلماں دی رٹ لائی رکھ دی

لڑ دی ایہہ جدوں تے زبان نئیوں تھکدی

آہنڈیاں ، گوانڈیاں وی دیندیاں دہائی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

منگے ٹیلی ویژن تے نالے وی سی آر اے

ریڈیو تے ٹیپ دا وی کرے تکرار اے

ہر ویلے رکھے ایس گل دی لڑائی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

کل مینوں کہندی میری جتی کر پالش اے

پیئو میرا آیا نالے اوہدی کر مالش اے

چنگی طرحاں کریں اوہدے سر دی گھٹائی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

بھانڈے وی میں مانجاں نالے کپڑے وی دھوناں واں

بیگم صاحبہ اپنی دا بستر وی وچھاؤناں واں

کنوں پھڑ کہندی کر ویہڑے دی صفائی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

چنگی آئی گھر وچ مالکن گھر دی

نلکا لوا کے دتا پانی وی نئیں بھر دی

بالٹی پھڑا کے کہندی چل ٹوٹی آئی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

اچی جے میں بولاں تاں اوہ گھروں باہر کڈھ دی

جیہڑی چہز ہتھ آوے اوہو مار چھڈ دی

مار کے پیالی میری اکھ وی سجائی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

رشتے دار مینوں گھٹ ودھ نے بلاؤندے

یار بیلی میرا مزاق نے اڑاؤندے

رن مرید مینوں کہندے سارے بھائی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے

کہندی میں تے گھر وچہ رعب نال رہنا ایں

بالکل من دی نئیں ، وڈیاں دا کہنا ایں

نت سمجھاوے اوہنوں آ کے رحموں تائی اے

جدوں دی بھئی سجنوں میں شادی کروائی اے